Mijn eerste dagen in Malaga
Door: Madelon
Blijf op de hoogte en volg Madelon
02 April 2012 | Spanje, Málaga
Goedenavond!!! Of eigenlijk, buenas noches!
Zo daar zit ik weer, ver weg van Nederland. Nouja, eigenlijk is het niet zo ver weg, maar ik zit wel!
Gisteravond om 19:10 uur landde ik in Malaga! Daar begon het avontuur gelijk na het uitstappen van het vliegtuig al echt, koffer halen! Zoals aangegeven op de borden waar alle mensen naar toe liepen, moest ook ik naar nummer 37 om mijn koffer op te halen. Stiekem nog even om me heen gekeken of ik mensen herken uit het vliegtuig zodat ik in ieder geval goed stond, ja ik herkende ze! Gelukkig, oke wachten en wachten, en raad eens? wachten!! Jezusmina wat duurde dat lang. Ik zag hier en daar koffers al voor de zoveelste keer terug komen, maar ook koffers langskomen die nog niet eerder op de band lagen, dus oke de mijne kon ook nog komen. Maar intussen had ik ook bij band 38 een jongen gezien die achter bij mij in het vliegtuig zat, mhm das sneu dacht ik, die staat bij de verkeerde. Nog wat wachtminuten later, keek ik of die jongen daar nog steeds stond of dat hij door had dat hij naar band 37 moest verhuizen. Nee hij was weg, maar huh wat lag daar nou op die stilgelegde band nummer 38!?!!?? MIJN KOFFER!
(of nouja de koffer van de ouders van britt zodat ik een groot genoeg ding mee kon nemen voor al die kleding van mij, THANKS NOGMAAALS!!!)
Dat was avontuur nummer 1! Hoppa in the pocket! Nummer 2? Ja die kwam er gelijk achteraan.. Zoals afgesproken stond er een mannetje klaar met een naambordje en bracht hij me richting de school. Daar ontving ik de sleutels van mijn huis+kamer, en bracht hij me verder. Voor de deur van een NOGAL groot flatgebouw zette hij me af, nummer 20 moet je zijn. Gelukkig begreep ik dat want deze taxichauffeur kon geen woord engels, zoals geen een, begreep ik van andere studenten vandaag.
Oke, de voordeur open maken lukte me. Sta je dan, in een grote hal, verschillende nummers, een trap en een lift. Op mijn envelop stond 3BARO-ROOM1. Ik wist mijn god niet wat BARO betekende, dus ik ging uit van de derde verdieping. Aangezien ik de lift er wel gewaagd uit vond zien, nam ik toch maar even de trap. Op de eerste verdieping heb ik maar even mijn grote koffer achtergelaten, en doorgegaan met mijn handbagage naar de derde verdieping. Daar werkte de sleutel in appartement A niet, maar ook niet in appartement B. Shit wat nu!? Toen ineens hoorde ik een aantal verdiepingen lager Spaans gepraat. Snel met mijn handbagage terug naar mijn koffer en vragen hoe&wat. Mevrouw des huizes kon mij niet helpen (ze kon geen Engels) maar haalde even meneer erbij. Hij vroeg wat ik kwam doen en dus liet ik de envelop zien! Verdieping zeven zei hij, je bent van de school zag hij meteen. Hij zei dat ik de lift kon nemen en toen daar het appartement!
Kwam gelijk verschillende huisgenoten tegen, en omdat er om 21u op school een meeting was ging ik ook gelijk met hen mee naar school. Snel even mijn tas gepakt en hoppa, gaan met die banaan!
Portemonnee vergeten, ja natuurlijk kan er ook nog wel bij!...... Huisgenoot meteen moeten vragen om geld te lenen voor de bus naar school, niks voor mij, maarja moest wel...
Een goed al goed. Welkomstmeeting gehad, sangria glas aangeboden gekregen mmmm, begint goed!!
Toen maar weer naar huis want ik was doodop! Samen met huisgenoten de bus terug gepakt en lekker gaan slapen.
Nu heb ik mijn eerste dag erop zitten, dit vertel ik allemaal snel, want ik moet gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan
HASTA LUEGO,
Besitos, Madelon
Zo daar zit ik weer, ver weg van Nederland. Nouja, eigenlijk is het niet zo ver weg, maar ik zit wel!
Gisteravond om 19:10 uur landde ik in Malaga! Daar begon het avontuur gelijk na het uitstappen van het vliegtuig al echt, koffer halen! Zoals aangegeven op de borden waar alle mensen naar toe liepen, moest ook ik naar nummer 37 om mijn koffer op te halen. Stiekem nog even om me heen gekeken of ik mensen herken uit het vliegtuig zodat ik in ieder geval goed stond, ja ik herkende ze! Gelukkig, oke wachten en wachten, en raad eens? wachten!! Jezusmina wat duurde dat lang. Ik zag hier en daar koffers al voor de zoveelste keer terug komen, maar ook koffers langskomen die nog niet eerder op de band lagen, dus oke de mijne kon ook nog komen. Maar intussen had ik ook bij band 38 een jongen gezien die achter bij mij in het vliegtuig zat, mhm das sneu dacht ik, die staat bij de verkeerde. Nog wat wachtminuten later, keek ik of die jongen daar nog steeds stond of dat hij door had dat hij naar band 37 moest verhuizen. Nee hij was weg, maar huh wat lag daar nou op die stilgelegde band nummer 38!?!!?? MIJN KOFFER!
(of nouja de koffer van de ouders van britt zodat ik een groot genoeg ding mee kon nemen voor al die kleding van mij, THANKS NOGMAAALS!!!)
Dat was avontuur nummer 1! Hoppa in the pocket! Nummer 2? Ja die kwam er gelijk achteraan.. Zoals afgesproken stond er een mannetje klaar met een naambordje en bracht hij me richting de school. Daar ontving ik de sleutels van mijn huis+kamer, en bracht hij me verder. Voor de deur van een NOGAL groot flatgebouw zette hij me af, nummer 20 moet je zijn. Gelukkig begreep ik dat want deze taxichauffeur kon geen woord engels, zoals geen een, begreep ik van andere studenten vandaag.
Oke, de voordeur open maken lukte me. Sta je dan, in een grote hal, verschillende nummers, een trap en een lift. Op mijn envelop stond 3BARO-ROOM1. Ik wist mijn god niet wat BARO betekende, dus ik ging uit van de derde verdieping. Aangezien ik de lift er wel gewaagd uit vond zien, nam ik toch maar even de trap. Op de eerste verdieping heb ik maar even mijn grote koffer achtergelaten, en doorgegaan met mijn handbagage naar de derde verdieping. Daar werkte de sleutel in appartement A niet, maar ook niet in appartement B. Shit wat nu!? Toen ineens hoorde ik een aantal verdiepingen lager Spaans gepraat. Snel met mijn handbagage terug naar mijn koffer en vragen hoe&wat. Mevrouw des huizes kon mij niet helpen (ze kon geen Engels) maar haalde even meneer erbij. Hij vroeg wat ik kwam doen en dus liet ik de envelop zien! Verdieping zeven zei hij, je bent van de school zag hij meteen. Hij zei dat ik de lift kon nemen en toen daar het appartement!
Kwam gelijk verschillende huisgenoten tegen, en omdat er om 21u op school een meeting was ging ik ook gelijk met hen mee naar school. Snel even mijn tas gepakt en hoppa, gaan met die banaan!
Portemonnee vergeten, ja natuurlijk kan er ook nog wel bij!...... Huisgenoot meteen moeten vragen om geld te lenen voor de bus naar school, niks voor mij, maarja moest wel...
Een goed al goed. Welkomstmeeting gehad, sangria glas aangeboden gekregen mmmm, begint goed!!
Toen maar weer naar huis want ik was doodop! Samen met huisgenoten de bus terug gepakt en lekker gaan slapen.
Nu heb ik mijn eerste dag erop zitten, dit vertel ik allemaal snel, want ik moet gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan
HASTA LUEGO,
Besitos, Madelon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
